روانشناسی دوستیابی چگونه است ؟

اگر اندكی دقت كنید ، متوجه خواهید شد كه انسان ها به طور  خود آگاه و یا ناخود آگاه به دنبال یافتن دوست برای خود هستند. اما آیا تا كنون فكر كرده اید كه دوستی چیست و دوستی حقیقی كدام است؟

از آنجا كه انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند ، صرف نظر از اینكه در چه جامعه ای زندگی می كنند به دنبال یافتن دوستان و  یا همراهانی برای خود هستند . و بر طبق اینکه انسان ها عقاید و رفتارها و اخلاق هایی متفاوتی نسبت به یکدیگر میتوانند داشته باشند.معیارهای آنان نیز در پیدا کردن دوست نیز میتواند تفاوت هایی با یک دیگر داشته باشند.

 تعاریف مختلفی نیز از این واژه ارائه شده است. گروهی دوستی را صرفاً به معنای ” معاشرت” دانسته اند. گروهی دیگربراین باورند كه دوستی عبارت است از یك نوع ارتباط خاص كه در مقاطع مختلف و یا در زمانی خاص ، میان افراد به وجود می آید. برخی دیگر نیز معتقدند كه دوستی یك نوع قرار داد اخلاقی است كه با انگیزه های خاص دنیوی و اخروی بین افراد به وجود می آید.

• دوستی یعنی چه ؟
  در تفسیر المیزان درتوضیح كلمه ” أَخِلاّء” دوستی چنین تعریف شده است: ” كلمه أخلاّء جمع خلیل به معنای دوست است. و اگر دوست را خلیل گفته اند بدان جهت است كه آدمی ، خُلّت یعنی حاجت خود را به دوست خود می گوید. و ظاهراً مراد از اخلاّء ، مطلقاَ كسانی هستند كه به یكدیگر محبت می كنند. چه این دوستان از متقین و اهل آخرت باشند، كه دوستی شان با یكدیگر به خاطر خداست ( نه به خاطر منافع مادی) ، و چه این دوستان از اهل دنیا باشند ،كه دوستی هایشان به منظور منافع مادی است در كتاب ” المحجّهٔ البیضاء ، دوستی چنین تعریف شده است: ” دوستی یعنی همنشینی ، معاشرت و گفتگوی انسانها با افرادی كه به آنها علاقه و محبت نشان می دهند ، زیرا با غیر دوست معمولاً كسی قصد معاشرت ندارد. این دوستی و ارادت و محبت ، یا لِذاته است (یعنی به خودی خود مطلوب است ) و یا مجازی و واسطه ای است كه انسان به وسیله آن به دوست حقیقی میرسد .” بنابراین دوستی ها ممكن است براساس منافع مادی و خواهش های نفسانی و اغراض و احساسات باشد و یا بر اساس یك انگیزه صحیح به وجود بیایند . در این صورت میتوان گفت که :

دوستی های صحیح را که براساس معیازهای دینی شکی میگیرند را یانگونه تعریف میکنند که : دوستی هایی که براساس محبت ، علاقه ، ارتباط روحی ، حسن معاشرت و گفتگو میان دو فرد و یا بین افراد جامعه با ملاك صحیح و انگیزه های الهی شکل میگیرند ، به طوری كه دوستان بر اساس آن بتوانند نیازهای فردی و اجتماعی و احتیاجات دنیوی و اخروی خود را تأمین كنند .